Na salonach.

Domu i mieszkania nie zmieniam, ale ogrodowe "pokoje" tak. Właśnie jestem na etapie "meblowania".
I tak.
Przed.
"Salon pod krzywa wierzbą".

Stoją w nim, ze wszech miar godne polecenia, tanie i proste proste meble z Ikea.

I po. Skromnie.W rozwidleniu konarów, na okrasę, postawiłam zwykłą donicę z pelargoniami w różach. W kolorach różu, bo róż tam nie ma.

Niby umocowana, ale czekam, kiedy spadnie po raz pierwszy, a M będzie miał satysfakcję, "bo można było przewidzieć". Właśnie przewiduję, nie wiem tylko, kiedy nastąpi upadek.
Widoki stąd takie.

Wszystko w bitej śmietanie rododendronów.

Po drugiej stronie pokój nr dwa. Zamiana "pomieszczeń" do wypoczynku [ ależ ja się nawypoczywam... ] odbywa się zgodnie ze zmianą położenia słońca na niebie.
Początek zdobienia "Salonu pod modrzewiami". Swoją drogą modrzewie dały czadu. Są piękne, jakby wiekowe, choć każdy krzywy. Plastry dębowe z prawej strony krzywe, bo to przymiarka, przed wkopaniem w glebę.

Po dodaniu koloru hortensjowego. Hortensje całe w kwieciu, bo od marca chyba mieszkały z nami w ciepłym domu. Jak widać króluje róż, słodki, kiczowaty, a piękny.

Dookoła salonu tak.

Poziomki polecam wszystkim, którzy chcą sobie cokolwiek zadarnić. Rozrastają się pokrywając powierzchnię ziemi zielonym nieprzebytym dywanem. Ja swoje już trzymam w ryzach, bo starają się skutecznie zagłuszać wszystko dookoła, tak jak chciałyby pochłonąć te żurawki.
Jak salon, to damy w biżuterii. Zakładam więc stosowną do okoliczności przyrody bransoletę.

I wyglądam pięknie. Wprost nie mogę się napatrzeć.

Znalazłam ją żerującą na krzywej wierzbie. Porusza się z szybkością światła.
Tyle z salonów.
Poza tym, jak to w maju, majowo.

Kolorowo.

Tęczowo.

 I radośnie. Mimo wszystko, bo fatalnie złe wyniki Mamy nie są gorsze i To jest prawdziwy powód mojej radości.
Pozdravka.