Czytający wiedzą. Pasją M jest trawnik perfekcyjny.
Czytający się dowiedzą, co jest Jego pasją nr dwa.
Tnie, przycina, docina, wyrównuje, kształtuje i nawozi żywopłoty.
Ja zapuściłabym trawnik i dała spokój ligustrom, ale nawet o tym nie mogę pomyśleć, a co dopiero powiedzieć.
Już było kiedyś o żywopłotach, ale rosną, zmieniają się, dojrzewają.
Więc teraz mam tak. Z domkiem.
Bramka w żywopłocie, dzieło M, jako zaznaczenie "początku" ogrodu.
Kiedy sadziłam zdobyczne sadzonki bluszczu, liczyłam jak się wspinają na kolejne kratki.
Widok z okienka na strychu. Stąd wszystko wydaje się zupełnie inne i jakieś nierealne.
Ścinki zostawiamy jako ściółkę.
Kolorów nie wybierałam, brałam, co leciało.
Wierny towarzysz zawsze na posterunku.
Ma on swoje zasługi w kwestii żywopłotowej. Wytropił w nieprzebranym gąszczu królika - uciekiniera, osuszył łzy jego właścicielki i zyskał godność najmądrzejszego.
Urodzinowa ostróżka dla córeczki. Dwa dni temu córeczka zmieniła miejsce zamieszkania. Zamiast 12, dzieli nas... 360 km. Tłumaczę sobie, że to nie koniec świata, że to TYLKO 30 razy więcej, że czyjeś dzieci muszą wyjeżdżać za chlebem, a Ona za sercem przecież, ale ciężko jest.
Spełniaj marzenia, szczęśliwego nowego życia Kochanie!
Czyż ostróżki nie są piękne?
Och, jak mi smutno, ale...
Pozdravka.
To uściski przesyłam pocieszające. I współczuję, dla mnie byłoby to równie smutne. Ostróżka piękna. Żywopłot z ligustru też mam, tak trochę przypadkowo posadzony, a teraz pokazuje, co potrafi. Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńDziękuję. Znam żywopłot z ligustra posadzony beznadziejnie przez amatorów, nie cięty latami, bo nie wiedzieli jak i też pokazał, co potrafi.
UsuńŻywopłoty imponujące:) Ostróżka prześliczna:) Nie martw się będzie Cię odwiedzać. Moja pojechała za pracą na wyspy. To dopiero odległość i też mi smutno:(
OdpowiedzUsuńNo właśnie, przecież wyjeżdżają i dalej, a mamy dają radę. Też dam. Muszę.
UsuńKochana, jeśli Twój mąż dba o Ciebie tak, jak o te żywopłoty, to Ty chodzisz jak królowa ;)) Piękne są, podoba mi się ich nieco obły kształt. Za wszelkimi bramkami i pergolami wprost przepadam. A na tęsknoty najlepsze hobby, trzymaj się zatem ogrodu :) Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńHahaha, ja jak królowa! W zabłoconych butkach, z fryzurą bez nazwy, w starych portkach, a zamiast berła grabie!
UsuńOgrodu się trzymam jak koła ratunkowego.
Żywopłoty robią wrażenie! Wyobrażam sobie ile pracy kosztuje ich przycinanie, mistrzostwo:)
OdpowiedzUsuńDziękuję w imieniu tnącego.
UsuńOstrózki uwielbiam i córka pewno też. Będziesz tęsknić za nią, ale nie martw się. Najważniejsze żeby ona była zadowolona. Chyba bym nie miała cierpliwości, żeby tak pięknie przyciąć żywopłot. Brawo dla pieska. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńJa też bym tak nie cięła, ale jak ktoś lubi?
UsuńPiesek się kłania i dziękuje.
Twoje żywopłoty i bluszcze są bujne i po prostu piekne. Wszystko zresztą u Ciebie takie zadbane i cieszące oko.
OdpowiedzUsuńA córeczka daleko, ale sercem blisko przecież. Nie wie o blogu? To taki intymny, cichy świat jej mamy - może kiedys nadejdzie czas gdy wejdzie do tego świata i doceni jego urodę.
Uściski zasyłam!:-)
Może i wejdzie trafiając przypadkiem, bo chyba zacznie przygodę z ogrodem.
UsuńPozdrowienia!
Gaju trzymaj się - masz przepiękny ogród dopieszczony, oj jest co podziwiać i kochać.
OdpowiedzUsuńDzieci odlatują i trzeba odciąć pępowine do działa w dwie strony dzieck ood matki i matka od dziecka - aby mogło samodzielnie się wznieść. Ten czas można spożytkować na rzeczy dla siebie, dla Was - szukać w tym pozytywów. A córkę wspierać kiedy będzie potrzebowała dobrym słowem, pociechą i motywacją.
Nie wie o blogu - nie możliwe ?
Ciepłe pozdrowki
Że odlatują, to wiem, ale przyzwyczaiłam się, że Jej gniazdo było blisko, a teraz wije nowe daleko stąd. Trudno. O blogu wiem ja i Wy.
OdpowiedzUsuńPiękny ogród!!
OdpowiedzUsuńJaki piękny żywopłot! Ja dziewięć lat temu postanowiłam zostać działkowiczką-ogrodniczką, na hektary sie nie zdobyłam. I jako pierwszy posadziłam ligustr, bo podobno najszybciej rośnie ;-) Rośnie jak chce, wcale nie najszybciej, dopiero w tym roku przysłonił nas przed ciekawskimi oczami ;-) Pięknie u Ciebie :-) Pozdrawiam! :-)
OdpowiedzUsuń