Wakacje w wersji mini.

Czy cztery dni, to wakacje?  No to byłam. U "odjechanej" córki, w Jej nowym miejscu.
Zobaczcie.
Dojeżdżamy i już jest ładnie. Już mi się podoba. Lubię TAKIE dojazdy. Zwiastują cudne miejsca.
Wy też to lubicie.

Nawierzchnia.

I dalej.

Z takimi "detalami".

Najmłodsza, załapana na miesięczny pobyt, wita rodzinę

Furteczka, nowa gospodyni wita.

 Wjeżdżamy i widzimy. Ooo...

Puk puk w okieneczko.

Naprzeciwko widok tyleż piękny, co dziki. W głębi wyschnięty staw. Gospodarz nie potrafił wyjaśnić "co autor miał na myśli" tworząc dzieło z kamienia, ale nic to, coś się da z tym zrobić. Zapytany wprost o ideę budowli wzruszył ramionami.

Worki ziemi przywiezione, rośliny wybrałyśmy następnego dnia. Zarosną, złagodzą, okryją.
Dzień później już po akcji. Miało być zielono - złoto. Za chwilę było.

 
Obok zabudowania gospodarcze.

Z tyłu ... cud nad cudy.

Stareńka.

Z powybijanymi szybkami.

Z wejściem po kamiennych schodkach i poziomkowo - truskawkowym przedpolem.

Dalej taras z wejściem z kuchni. Genialne rozwiązanie.

Fajnie? Mnie się podoba.
Pracy mnóstwo i już się dzieje.

 Jedni pracują, inni się bawią.

No to jednak byłam trochę na wakacjach. Nawet morze zaliczone, bo to żabi skok.

A pogoda, sami wiecie jaka była.
Kuzynki w żywiole dosłownym.

 

Klimatyczna wieś. Podoba mi się, a co z tego wyniknie? Co tym ludziom szykuje los?
Pole do popisu mają.

Powodzenia Kochani!
A ja pędzę do ogrodu.
Pozdravka.