Pomocy!

W tytule jest krzyk rozpaczy. Potrzebuję pomocy.
Ale od początku. Dziewięć lat temu, nie idąc za moda, bo tej jeszcze nie było, ale "bo tak chcę", zamiast typowego wsiowego przedogródka zaczęłam zakładać w nim coś, co przypominać miało, zaznaczam, tylko miało przypominać, ogródek japoński. Gromadziłam wszystko, co "japońskie" było w nazwie, sadziłam i wychodziło.
Było tak.

Ale, po pewnym czasie zaczęła rozpadać się nowa okładzina na starej podmurówce. Pękała  odchodziła płatami nowy tynk odsłaniając stary beton.

To tylko maleńka próbka tego, co się działo.
I trwało. I odpadało dalej.
Za rok zrobimy, za następny... Tymczasem próchniał,słabo zabezpieczony, mój jedyny płotek.
Aż podjęliśmy decyzję, że nowe drewno i super konserwant. A podmurówka?
Absolutnie nie miałam zamiaru wydawać znowu kupy kasy na coś, co za rok zacznie najpierw pękać, a potem odpadać. Przerobione.
Burza w mózgu.
Najbardziej podobała mi się zastana tu stara podmurówka miejscami malowniczo zarośnięta mchem...
Mchem? Mchem! Mech!
Tylko jak przekonać M.
Mam sposoby; pomalutku, powolutku, rzucić pomysł i nie nalegać, ale wracać. I żądać gwarancji, że pieniędzy nie wywalimy w błoto. Gwarancji było brak. Bo jak ma nie popękać, jak popęka? Myślał.
Jak zapytał, co z tym mchem, to wiedziałam, że kupione.
I przerąbane, bo jak mech nie wyrośnie?
Przyjechał pan, zdemontował i młotem udarowym skuwa.

Skuł.

Tragedia.

Patrzę przez okno i widzę coraz większe jej rozmiary...

Mój wypieszczony legł w gruzach, zagrożone rośliny upchnięte w donicach, choć pan fachowiec i tak starał się nie niszczyć, oszczędzać. Może kocha ogrody?
Dobra, dopieszczę, przywrócę do oglądalności, ale co z betonem?
Wyczytałam wszystko, co związane z mchem na murach. Głównie niestety pod hasłem  "jak się pozbyć". A jak nabyć? Mało.
Jeśli ktokolwiek cokolwiek wie, proszę o wiedzę.
Teraz od M usłyszę "hoduj sobie". Niby wiem - na piwie, na jogurcie z hydrożelem, no i z mchem, ale nie praktykowałam, stąd tytułowa prośba.
No a jak już porośnie...
Będzie  SABI, co znaczy bezpretensjonalna prostota, nieregularność i skromność.

Wtedy poukładam triady kamienne na zasadzie niebo-ziemia-człowiek, a nie tak, żeby zasłaniały dziury w płocie, dosadzę, przesadzę i dalej będę się bawiła w Japonię.
Czy wiecie, że dla bardzo bogatego Japończyka obrazem jego bogactwa jest nie nie Porche, a duży stary kamień w ogrodzie? Bardzo bogatego. Bo jak jest TYLKO bogaty, to ma tylko ogród bez starego kamienia.
Kamień należy podziwiać nie wyrażając podziwu głośno. Takie zachowanie byłoby głębokim nietaktem.
Tacy gadżciaże!
Jak ja będę bardzo bogata, jak mi ten mech wyrośnie! Chrzanić Porche!
Sake będę pić.
Tymczasem nabyłam, choć miałam niczego już nie nabywać, heliotropy. Peruwiańskie, waniliowe, więc nabyć nie mogłam.

Przerażona pomysłem z mchem, jako alternatywę wymyśliłam bluszcz.
Pozdravka.