Pocałunki na koniec wakacji.

Całe lato poranki są moje. Wstaję bardzo wcześnie, żeby dzień trwał i trwał. Bo warto. Dziś było tak.

Jeszcze księżyc, a już lotnik. Czyli nie tylko ja nie śpię o tej porze.
Lotników za chwilę było kilku.

Taras jeszcze spał. I spał stół z obrusem mokrym od rosy.

Rosa i samoloty! Będzie pogoda!
Śpią kwiaty na tarasie.

I śpi ogród.

Wszystko śpi, tylko ja i ci piloci nie. Ciekawe, jak oni widzą, to co pod nimi.  Kawą bym ich poczęstowała, bo kawa pod koniec sierpnia, przed piątą rano, ma wyjątkowy smak. Żaden nie wpadł, na szczęście.
Jak samoloty oraz rosa wróżyły, pogoda była idealnie koniecletnia - słońce, ale i chmurki, ciepło, ale nie upalnie, wiaterek, ale zefirek. Raj!
A potem budziły się kwiaty i rozdawały ostatnie letnie, ale gorące, pachnące pocałunki.
Zbiorowe.

I indywidualne.

Rywalizując o kolor pomadki.

Cisza, jak makiem. Dzieci wyjechały, został konik na lodówce.

Konik, jako że drzwi lodówki nieco są wypukłe, zatracił swe piękne proporcje, ale wierzcie, jest jak żywy. Najstarsza tworzyła go pół dnia, z dbałością o każdy szczegół i dosiadając go w marzeniach. Ślad obu pasji został, jako pamiątka po malinowych wakacjach, gdzie malinowy placek przeplatał się z malinowym koktajlem, a wszystko popijane było malinowym kompotem.
Nam, oprócz konika, została malinowa nalewka. Na szczęście.
Weekendujcie radośnie!
Pozdravka.