Serdecznie życzę...

Czas, czas, czas. Goni, ucieka, znika. Koniec ze sklepami, co kupione, to kupione, reszta to rękodzieła, więc do dzieła.
Jak zapakować prezenty "kopertowe", o które przymówiły się małolaty? Jak wiecie małolatom - nastolatom w specyficznym, wieku nie odpowiada absolutnie nic, co odpowiadałoby nam. No to koperta, owszem, ale w ślicznych, kupionych za grosze pojemniczkach pomalowanych szybko białą akrylową, ozdobione sercem z kartonu.

Trzy małolaty, trzy razy pudełeczka na "bógwico".

Żeby kopertki się nie omsknęły, przytrzymają je serduszkowe zawieszki zrobione ze starych lnianych spodni w adekwatnym do okoliczności kolorze.

I efektowny efekt.

Nalewki prezentowe. Nie wystarczy wlać bo byle jaką flachę, więc na szybko kapturki.

Kapturki na butelki. Ale na jakie butelki! Ta po oleju rydzowym, do bólu szorowana ręcznie, potem w zmywarce.

Ta, nie do uwierzenia, ale jest ze mną ponad 20 lat, i jest oryginalną butelką po chińskiej wódce.

Każda umajona przaśnym sercem, bo od serca daję.

Czyli, niby nic, a cieszy. Mam nadzieję, że obdarowanych uciesz tak samo.
Jak każdego roku mała awanturka o choinkę, co wycinamy i dlaczego.
M się upiera przy dużej, bo"po co one w ogóle tam rosną", ja przy małym świerczku, bo "ten, to dopiero tu nie pasuje". Wiecie, kto wygrywa? Wiecie. Mały okazuje się nie taki mały i już ubrany dołączył swój zapach do aromatów świąt.

Ozdobione, zrobione, popakowane, upieczone, ugotowane, odliczone, czas na życzenia.
Życzę Wam, by jak najszybciej ptaki, które widziałam wczoraj, zmieniły kierunek lotu.

Zdrowia życzę, optymizmu mimo wszystko, radości nie tylko z ogrodu, ale też, wiary w ludzi, choć coraz trudniej, lutego nie tak lutego, marca jak marzenie, no a potem wiosny cudnej, lata pięknego i w ogóle - WSZYSTKIEGO DOBREGO!

 Pozdravka.