W lodzie.

Wyjechałam nad morze. I wróciłam. A że mieszkam w powiecie, którego nazwę wymieniano w ciągu ostatnich dni setki razy, bo tu zamarzły przewody i stanęły pociągi, wiedziałam, co się u nas dzieje.
Nie powiedziano  jednak, że zamarzło wszystko.
Taras zamienił się w lodowisko. Na lodowej tafli lśni odbita w niej balustrada.

Wszędzie sopelkowe koronki.

 Podano do stołu.

Sople powstawały w niesoplowy sposób - przy mrozie, dość silnym, padał deszcz.
Wiał wiatr i sople zamarzały krzywo.

Pędy jaśminowców pod tarasem.

Nie powiedziano, że zamarzły ogrody...
Zobaczcie ogród Królowej Śniegu.

Berberysy.

Kolor w lodzie.
Owoce berberysów.

Lody aroniowe.

 Lodowe brzozy. Gałęzie obciążone zamarzniętym deszczem ułożyły się poziomo.

N gałęziach klejnoty.

Każdy pęd w zamarzniętej wodzie.

Piękne to, ale groźne. Gałęzie łamią się pod ciężarem.
Wierzba mandżurska. Sieć z lodu.

Dereń.

Sosny.

Jodła kanadyjska.

Świerk srebrny.

Modrzew europejski, a jakby syberyjski.

Jałowce płożące zmienione w wiszące.

Żywotnik.

Dziwicie się, dlaczego stanęły pociągi?
Ja nie musiałam dojechać do miasta z lodu, wysiadłam w Poznaniu. Opóźnienia nie było, ale co działo się  z nim dalej? Pewnie wystąpił w telewizji.
W domu ciepło, cicho, nawet prąd po dwóch dniach włączyli. Taki luksus!
A za oknem trwa lodowa bajka i słońce lśni w kryształach.

Ech, zima zła!
Ale jaka piękna...
Pozdravka.