Złom

Dla mnie jest to słowo o dwojakim znaczeniu i dwojakim zastosowaniu.
Złom, jako taki, czyli niepotrzebny metal nadający się po stopieniu do dalszej przeróbki, który wywozimy na złomowisko, zapominamy i koniec oraz złom w sensie rzeczy metalowej, niby nieprzydatnej, przez kogoś wyrzuconej, ale przez nas adoptowanej, której dajemy drugie życie. Pisałam już, że jestem bywalczynią punktu skupu złomu. Wyczajam przyjeżdżające tam samochody i ... i stwierdzam, że dobre czasy, kiedy to można było coś ciekawego zdobyć już chyba jednak minęły. Jakoś nic ciekawego się nie trafia. Może teraz, z nadejściem pory wiosennych porządków w okolicznych zagrodach i obejściach cokolwiek uda się upolować?
Moim marzeniem złomiary jest kute przęsło jakiegoś ogrodzenia, może stara furtka, ładne zamknięcie od kaflowego pieca, stare metalowe ramki okienek z pomieszczeń inwentarskich. To te największe marzenia. Drobniejsze, bardziej możliwe do zrealizowania, choć już trudne,to bańka na udojone mleko, rower, konewka, kociołki, wanienki i co tam się da i do samochodu kombi zmieści. Rowery już przegapione, bo jak raz nie miałam miejsca i wyjechały na wielkie złomowisko. Mój "złom"pewnie już częściowo się tu prezentował, ale teraz zebrałam wszystko razem, jak na prawdziwym złomowisku i oto on.

Sagan uratowany przed złomowiskiem przez znajomego.

Mniejszy saganek-arystokrata, bo sygnowany. Kupiony z ogłoszenia "przedmioty z likwidowanej chałupy." Wraz z moim najstarszym narzędziem ogrodniczym tworzy zgrabny komplecik, a narzędzie, od kiedy wisi, przestało ginąć. Saganek czasem występuje w charakterze osłonki.

Balia i kociołek z wiadomego punktu właśnie umyte, wysuszone i podziwiane z satysfakcją zdobywcy.

Balia - próba aranżacji.

Drugi identyczny kociołek. Niestety, oba bez pokrywek. Gdyby była choć jedna, byłby świetny pojemnik na ogrodowe poduchy i inne drobiazgi ogrodowo-wnętrzarskie i  za ten pomysł zastosowania sama sobie przyznałabym nagrodę.

Dokupiona plastikowa misa, "fi 40" i posadzone surfinie. Wprawdzie plastik jeszcze razi, ale...

...już po miesiącu. Kociołka nie widać.

Kula kominiarska wydobyta z własnego komina. Brak zastosowania, ale jaka ładna.

Część zbioru złomu wykopkowego. Podkowy wieszamy TYLKO otworem w górę; Łapią szczęście i nie wypada.

Dawna podstawa pod urządzenie do odwirowywania śmietany z mleka. Odczyszczona, pomalowana. Prezent.

Lampa z ogrodu Rodziców ma ponad trzydzieści lat.

Stary klucz od starej szkoły.

Przedwojenne nogi od stolika ogrodowego ze strychu przyjaciół.
Koniec kolekcji. Czekam na pierwszą po zimie wyprawę na giełdę starzyzny wszelakiej.
A Wy? Jakaś koleżanka-złomiara się znajdzie?
Pozdravka.