Prowizorka

Ach świty wiosenne! Żyć się chce, gdy ptaki szaleją o TAKIM poranku.

Dziś o trwałość prowizorki. Każdy pewnie to zna. U nas najtrwalszym prowizorycznym elementem ogrodu okazało się paskudne ograniczenie ścieżki ogrodowej.
O tym, że ścieżka w ogrodzie musi być, byliśmy przekonani. O tym, że w dużym ogrodzie wcale jej być nie musi, dowiedziałam się za późno, wtedy gdy ścieżka już była. Ziemna, bo koszt zrobienia jej z kostki, płytek, kamienia, drewna, czy innego materiału, wykraczał poza zdrowy rozsądek. W końcu to prawie autostrada! Trzeba ją było jednak jakoś ograniczyć i póki co wkopany został najpaskudniejszy ogranicznik z plastiku. Póki co, bo to się zaraz wymieni. Tak się wymieniało, wymieniało i się nie wymieniło. Brzydkie, okropne, patrzeć na to nie było można, a trwało sobie, jak to prowizorka trwać lubi.
Do dziś, bo w końcu podjęliśmy decyzję i przyjechała kostka.

Pewnie, że chciałabym z takiej kosteczki mieć całą drogę, ale nawet sobie nie wyobrażacie, ile to by kosztowało, a jak się nie ma, co się lubi...
Najważniejsze, że nie ma ogranicznika, a zamiast niego, ale po kolei. No więc zniknął prowizoryczny z nazwy plastik i w ruch poszło dokładne wytyczanie. Tu niezbędny okazał się pewien sznurek.
Sznurek kupiłam siedem lat temu i usłyszałam wielkie kazanie, wiadomo od kogo, na temat bezsensu kupowania kilometrów sznurka, bo do czego nam cała rola, bo to nie była rolka, sznurka do snopowiązałki?
I co? Sznurka prawie już nie ma. Zużyliśmy te kilometry, nie wiadomo kiedy i do czego. Nie omieszkałam złośliwie przypomnieć o kazaniu.

Wytyczanie. Ja się nie mieszałam, wszystko zawsze wychodzi mi krzywo.

I ułożony fragment.

Nie wierzę, że nie zobaczę już plastiku! Ziemna Zostanie ostatecznie uziemiona kostką, a ziemną pozostanie, bo korę wywieje, a  po grysie niewygodnie.
Żeby nikomu w pracy nie przeszkadzać zajęłam się terenami za skarpą.

W poprzek, żeby zasłonić sobie widoki na gospodarstwo sąsiadów posadziłam kilka krzewów z odzysku, które mają stworzyć żywopłot mieszany. W końcu zasłoni.

Krzewy oddzielą też teren gospodarczy z kątem roboczym i warzywnikiem.

I tym sposobem kąt pod wierzbą zacznie przypominać fragment ogrodu.

Jeszcze zagospodarować górę kompostową.

I mogę zapraszać na kawę i pączki do nowej części ogrodu w budowie. Marzenia...To jeszcze potrwa, więc dziś takie pączki. Bezkaloryczne.

Miłej pracy życzę, bo praca wre, prawda?
Pozdravka.