Adwent.

Słowo"adventus" oznacza przyjście, przybycie. Czterotygodniowy czas oczekiwania, czas skupienia i refleksji, jakim powinien być adwent, został niestety skutecznie zamieniany na komercyjny czas szaleństwa.
A kiedyś? Jak to kiedyś bywało?
Przeczytajcie ten fragment.  Dla mnie jeden z najpiękniejszych fragmentów prozy Marii Dąbrowskiej.
" Rano widać było wśród bledniejących mroków, jak drogą za stawem długim rzędem idą ludzie na roraty. Latarnie i kaganki, które nieśli, rzucały długie czerwone smugi poprzez staw, aż prawie do okien dworu. I wielkie cienie kroczyły również do kościoła. Wieczorem, zanim okiennice zamknięto, dzieci przybliżały się niezupełnie pewnym krokiem do okien i patrzyły, jak tam za nimi śni noc prześliczna, obojętna, wyraźna; jak na bladozłotym śniegu leżą granatowe cienie drzew i gałęzi, jak wysoko między białymi konarami wiszą drżące gwiazdy - a na największej wysokości niedosiężny płynie złoto-srebrzysty księżyc. Nareszcie zamykano okiennice. Wtedy dzieci zasiadały przy wielkim stole i zaczynały się roboty na choinkę. Klajstrem z żytniej mąki kleił się pasek do paska. Żółty z fiołkowym, czerwony z granatowym, zielony z szafirowym, srebrny ze złotym... "
Pięknie opisany czarodziejski nastrój wyczekiwania. Mistrzyni nastrojów. Czy uwierzycie, że dobrze znam drogę, którą wędrują ludzie z opowiadania?  Kiedyś napiszę tu o moich osobistych emocjach związanych z postacią Pisarki...
A tym czasem, skoro adwent, to symbol czterech niedziel. Zamiast wieńca zrobiłam długi prostokąt ze światełkami w szklaneczkach, ozdobiony szyszkami sosny, modrzewia, świerka, patyczkami derenia i rafią. Nie jest to dzieło na miarę pysznych wieńców oglądanych w kolorowych czasopismach, ale jest.

Skosem i z boczku wygląda tak.

I jeszcze szczegóły "czegoś z niczego". Szyszki modrzewiowe i patyczki dereniowe.

Dobrych myśli, refleksji, spokojnego oczekiwania na przyjście.
Zaraz zapalę pierwsze światełko.