Duperelki.

Pierwsza duperelka.

Macie to?
Kaktus bożonarodzeniowy, Grudnik, Zygokaktus, jak zwał, tak zwał?

 Jeśli macie i trzymacie go, jak Bóg przykazał, w chłodnym miejscu, to wnieście go do domu, podlewajcie, chuchajcie i czekajcie na kwiaty. Powinny się wkrótce pokazać. U mnie jeszcze pąków nie ma. Czemu?

Czekam. Nie wiem, czy zakwitnie, bo mam dziwne doświadczenia z tym panem. Niezadbywany, zakurzony kurzem kredy, w złym miejscu postawiony, zakwitał każdego roku burzą kwiecia na wysokiej szafie w mojej szkolnej pracowni. Zadbywany, odmuchiwany, traktowany po domowemu, nie zakwitał wcale, albo kwitł w lecie.
Tak ma, tak robi. Ale, gdyby jednak pojawiły się pąki, i kwiaty, to -uwaga- nie wolno go już wtedy pod żadnym pozorem ruszać, bo zgubi wszystkie.

Druga duperelka.

Może nie duperelka, bo to jednak ważne, no to przypominajka - podlewajcie zimozielone! Bukszpany, runianki, wrzosy, pierisy, golterie, różaneczniki, iglaki i co tam jeszcze zimozielonego macie! Póki ziemia nie zamarzła! Ja latam z konewkami, bo susza jaka była w tym roku nie zapewni im  wilgoci. Szczególnie w lutym, marcu , gdy słońce zacznie przygrzewać a wiatry smagać, będa potrzebowały wody.

Trzecia duperelka.

Karmniki. Czas szykować karmniki, żeby dokarmiać, jak przyjdzie czas. Czas przyjdzie, jak zasypie, zawieje, zlodowacieje. Wcześniej nie dokarmiajmy, póki co jedzenia pod dostatkiem, niech nie leniwieją i szukają same.

Taki karmniczek pod tytułem "karmnik dla sikorek" nabyłam za 8 . Surowe drewno pociągnęłam olejem jadalnym rzepakowym. Wszelkie farby, jakimi maluje się karmniki i budki dla skrzydlaków, często śmierdzą niemiłosiernie i potrafią odstraszać. Próba generalna wskazuje, że wszystko działa, słoninka nabyta i nabita.

Czwarta duperelka.

Poidła wystawiamy również zimą. Teraz popiją z kałuży, rosę skądśtam spiją i się ptaszki napiją. Ale jak kałuże, zimne rosy i wszelakie zbiorniczki lód skuje, to marna ich dola. Pewnie, że w poidle też zamarznie! Tu się zaczyna nasza rola - pilnujemy, żeby woda była w postaci ciekłej.
Moje poidło, żeby było poręczniej, już na tarasie.

Koniec dupereli, teraz dziękować bądę.
Zostałam wyróżniona przez właścicielkę Moczarowego, co jest dla mnie zaszczytem, bo w ogrodnictwie i nie tylko oczywiście, to jest KTOŚ.
Teraz mam podtrzymać zabawę, ale...
Dostawałam już wyróżnienia, dziękowałam, ale nie grałam dalej. Nie mogę się wyłamać, więc tak, żeby był wilk syty, a owca cała - niebawem, osobnym postem, odpowiem na pytania, a blogów nominować do oskarków nie będę, bo i tak nie umiałabym wybrać.

Listopad mnie dobija, spycha do dołów, co z tego, że za oknem  takie widoczki. Wolałabym w zieleni.

 Nic z tego, przeczekać trzeba, tylko jak, pytam? Więc czytam, czytam, czytam.
Pozdravka.